Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
bitişmə — «Bitişmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bitişmək — f. Bir birinə qovuşub birləşmək, yapışmaq, calanmaq. Almanın calağı bitişibdir. Yaranın ağzı bitişdi. Sınan şüşə çətin bitişər. – Borular bir birinə bitişdi və sonra xırıldayaraq yavaş yavaş quyuya getməyə başladı. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qovuşmaq — 1. f. 1. Birləşmək, bitişmək. İki yolun qovuşduğu nöqtə. Çayın qolları kəndin yanında qovuşur. Çayların suyu birbirinə qovuşub axırda dənizə tökülür. – Turşsu çayların içi ilə Araza axır, Kürə qovuşur. S. R.. 2. məc. Bir şeylə birləşərək onun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cénobitisme — cénobite [ senɔbit ] n. m. • XIIIe; lat. ecclés. cœnobita, de cœnobium « monastère », gr. koinobion ♦ Didact. Religieux qui vivait en communauté (dans les premiers siècles chrétiens). ⇒ moine. « Anachorètes et cénobites vivaient dans l abstinence … Encyclopédie Universelle
exorbitisme — [ɛgzɔʀbitism] n. m. ÉTYM. 1897; de ex , orbite, et isme. → Exorbité. ❖ ♦ Méd. Exophtalmie très prononcée, accompagnée d une saillie des tissus qui entourent le globe oculaire … Encyclopédie Universelle
monasticism — n 1. monkhood, monachism, ceno bitism, monkism, friarhood, brotherhood, monkdom, (usu. contemptuous) monkery; the cloister, the contemplative life, life of prayer, the better part; sisterhood, nunhood, nunship. 2. asceticism, self denial, self… … A Note on the Style of the synonym finder
bitməx’ — (Qazax) bitişmək, sağalmaq. – Sağ qolum sınmışdı, indi bitif; – Görəsən, Qasımın sınan qılçası bitifmi? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
idğam — ə. qovuşma, bitişmə, birləşmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ittisal — ə. 1) bitişmə, yapışma; 2) kipləşmə, birləşmə; 3) yaxınlıq; 4) əlaqə saxlama … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müqarinə(t) — ə. 1) bitişmə, birləşmə, yaxınlaşma; 2) astronomiyada: ulduzların bir birinə yaxınlaşması … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
peyvənd — f. 1) bitişik, bitişmə; 2) calaq növü; 3) əlaqə, bağlılıq; 4) yoluxucu xəstəliklərə qarşı bədənə vaksin yeritmə və həmin əməliyyatın özü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
